Mikrobusy znajdują zastosowanie w mniejszych miejscowościach, gdzie panuje mały ruch, oraz w rejonach górskich. W tym drugim przypadku na ich korzyść przemawia to, że „pełnowymiarowymi” autobusami trudno jest wjechać pod wzniesienia; poza tym mikrobusy są krótsze i węższe, więc łatwiej mogą pokonywać ciasne zakręty i mijać się na wąskich drogach. Używane są także tam, gdzie na trasie znajduje się most o niewielkiej nośności, który mógłby nie wytrzymać ciężaru normalnego autobusu.

Mikrobusami nazywane bywają także pojazdy, które posiadają do 9 miejsc łącznie z kierowcą. Można je prowadzić na zwykłe prawo jazdy kategorii B (pojazd o liczbie miejsc do 9 wraz z kierowcą jest uważany przez kodeks drogowy za samochód osobowy). Jeżeli posiadają od 10 do 17 miejsc łącznie z kierowcą, trzeba mieć prawo jazdy kategorii D1 i ukończony kurs na przewóz osób; czas pracy kierowcy pojazdu do przewozu od 10 osób jest ponadto limitowany przy pomocy obowiązkowego tachografu. Jeżeli liczba miejsc łącznie z kierowcą przekracza 17, trzeba mieć prawo jazdy kategorii D i ukończony kurs na przewóz osób. Mikrobusy są często nazywane busami.

Autobus to pojazd samochodowy przeznaczony do przewozu większej liczby pasażerów.

Według ustawy – Prawo o ruchu drogowym pojazd ten przystosowany jest do przewozu więcej niż 9 osób (w tym kierowcy). Według definicji Europejskiej Komisji Gospodarczej, Eurostatu i Międzynarodowego Forum Transportu jest to pasażerski mechaniczny pojazd drogowy przeznaczony do przewozu więcej niż 24 osób (wliczając kierowcę) i posiadający zarówno miejsca siedzące, jak i stojące.

Autobus może mieć jeden lub dwa pokłady (autobus piętrowy), bądź składać się z dwóch lub więcej członów połączonych przegubem (autobus przegubowy), może ciągnąć przyczepę osobową lub bagażową.